De afgelopen decennia is er veel geschreven over de gekte die mensen bij zich dragen. De focus ligt daarbij steeds op het duiden van het verschil tussen normaal en niet normaal. Via diagnostische manifesten tracht men een opsomming te maken van dat wat anders is als normaal. Die zoektocht is erg gebaseerd op medisch denken. De vraag is of het zoeken naar medische verklaringen wel recht doet aan de eigenaar van het psychische ziektebeeld. Want je kunt gedrag medisch duiden, maar in feite vergeet je daarmee de relationeel-ethische laag. Een onverklaarbare laag, omdat het ethische geen objectiveerbaar gegeven is. In relatie tot de anderen beschouwen we gedrag, en vinden we er iets van. Maar als je van perspectief wisselt, wordt het direct weer anders. Willem Frederik Hermans schreef er het volgende over in zijn boek ‘Conserve’: “Krankzinnigheid is iets wat alleen door zijn zeldzaamheid wordt bepaald. Als van honderd mensen er vijfennegentig krankzinnig zijn, dan zijn niet zij krankzinnig, maar de vijf, die het niet zijn.” Met deze quote geeft hij op bijzondere wijze aan, dat het ethische perspectief van invloed is op onze ontmoeting met de ander. In dit boek krijg je een praktische blik op de dialoog die nodig is om Passend Onderwijs te laten slagen. 

vierde druk, 117 pagina's.

Lees hier een recensie van dit boek (wij-leren.nl) »

Lees hier een recensie van dit boek (HJK) »

Lees hier een recensie van dit boek (Steven Pont) »

Lees hier een recensie van dit boek (LBBO) »

Lees hier een recensie van dit boek (Omdenken) »

Lees hier een recensie van dit boek (Tijdschrift voor Remedial Teaching) »

Lees hier een recensie van dit boek (NBD Biblion) »

Lees hier een recensie van dit boek (De Boekensalon) »

Bekijk hier de inhoudsopgave »

Bekijk een inkijkexemplaar »