Mildheid
Bron: | Auteur: Henk ter Haar

Tijdens de lerarenopleiding die ik volgde, vertelde een van mijn docenten mij in het eerste jaar van de opleiding tot leraar Nederlands over Gijs. Gijs was een ontzettend naar buurjongetje van deze docent toen hij opgroeide. Jarenlang treiterde Gijs de docent die daar voor mijn neus stond dag in dag uit. ‘En als ik nu een nieuwe student ontmoet onder mijn studenten die zich voorstelt als Gijs, staat hij bij mij toch altijd al een beetje met 1-0 achter’, besloot mijn docent. Het is een anekdote waarmee onze docent ons ervan bewust probeerde te maken dat er altijd bewuste en onbewuste (voor)oordelen kunnen spelen die maken dat wij niet iedere leerling zo objectief beschouwen als wij wellicht denken. Ik heb het altijd onthouden.

Hoe ontwar je de Gordiaanse knoop?
Bron: Vakblad voor Contextuele Hulpverlening | Auteur: Ivo Mijland

Op de website van vrijwel elke school in Nederland wordt vermeld dat het kind centraal staat. Helaas lukt het vaak niet om die centraalstelling in een contextueel perspectief te plaatsen. Zolang de kinderen niet in de knoop zitten, lukt het scholen meestal prima om de kinderen echt te zien. Hardwerkende, enthousiaste, vriendelijke kinderen worden graag en met weinig moeite centraal gesteld. Maar zodra er een haast onontwarbare knoop van problemen dreigt (getoond door kinderen door bijvoorbeeld te schreeuwen, te vechten of zich juist terug te trekken), hebben leraren, hulpverleners, coaches, begeleiders en andere helpers de neiging om die knoop te slechten met een stevige interventie. De knoop wordt doorgehakt, zonder te onderzoeken wat de knoop ons vertelt over loyaliteit. De hulpverleners hebben dan vaak de neiging zich te richten op het probleem, zonder stil te staan bij wat er achter de Gordiaanse knoop die een kind met zich meezeult schuil zou kunnen gaan. In dit artikel verken ik hoe je kinderen die in de knoop zitten recht kunt doen, door de knoop niet te lijf te gaan met een zwaard, zoals Alexander de Grote ooit deed, maar door als begeleider de knoop te bestuderen. Hoe stel je het kind centraal als het in de knoop zit? Dat doe je door op een liefdevolle wijze de wereld van het kind te onderzoeken, op zoek naar het verhaal achter de Gordiaanse knoop.

Gekke kinderen zijn anders gewoon
Bron: Vakblad voor Contextuele Hulpverlening jaargang 22 nr. 1 | Auteur: Ivo Mijland

Ieder kind zoekt actief en positief naar verbinding met voor hem betekenisvolle volwassenen. Te veel kinderen in het Nederlandse onderwijssysteem ervaren dat ze als object gezien worden. Het lukt ze niet om die verbinding tot stand te brengen, omdat ze zich niet gezien voelen in het systeem. Het gevolg: het systeem heeft de neiging die kinderen tot object te maken waardoor een deel van de leerlingen gaat voelen negatief uit de meting te komen. Als gek versus gewoon. Maar zijn kinderen die gek doen gek, of zijn ze vooral anders gewoon?

‘Normale en niet-normale kinderen? Hou toch op...’
Bron: VAN TWAALF TOT ACHTTIEN | Auteur: Ivo Mijland

Het was in de zesde klas (tegenwoordig groep 8) dat ik voor het eerst echt ervoer dat ik op school leuke dingen mocht leren. Voor ons vormsel mochten we een verhaal schrijven over de verloren zoon, daarbij gecoacht door een enthousiaste juffrouw Baeten. Mijn verhaal won. Tijdens de dienst in de Petruskerk beleefde ik mijn debuut als scribent. Ook was het mijn eerste ervaring – 11 jaar was ik - als spreker voor grote groepen. Ik was voor even de hoofdrolspeler. Het bleef bij deze ene gelegenheid. Op de havo hobbelde ik ongemakkelijk achter de meute aan, ik voelde dat veel leraren mij een rare snuiter vonden. Ik was anders dan de anderen.

Gekke kinderen zijn anders gewoon
Bron: TIB nummer 2 | Auteur: Ivo Mijland

Een reclame van nootjesfabrikant Duyvis toonde ooit het controlewerk van de afdeling kwaliteitsgarantie. De nootjes konden in twee categorieën vallen: oké of niet oké. Nootjes die niet oké bevonden werden, voldeden niet aan de norm en hoorden er niet meer bij. In het onderwijs is ook zo’n proces aan de gang. Kinderen worden momenteel meer dan ooit ingeschaald in de categorie oké (‘gewoon’) of niet oké (‘gek’). Dat komt doordat er een gestandaardiseerde norm wordt gehanteerd van hoe onderwijs eruit moet zien. Echter, zo’n breed omarmde normaliteit brengt direct een abnormaliteit in beeld. Het effect is dat kinderen die ervaren niet oké gevonden te worden, vaak ook niet oké gaan doen. Waarop de unfaire reactie ‘zie-je-wel, dat kind is niet normaal’ volgt. En dat is gek, want gekke kinderen zijn niet gek maar anders gewoon.

Veeleisende ouders
Bron: VCW | Auteur: Ivo Mijland

Die ouders van tegenwoordig. Ze vragen maar en vragen maar. Het lijkt soms niet op te houden. Hun kind krijgt te veel huiswerk, te weinig uitleg, niet genoeg extra bijles of te weinig persoonlijke aandacht. En de rekenles is niet goed genoeg, waardoor de citotoets dreigt te mislukken. O ja, dat schoolreisje, dat had niet gehoeven, gebruik die tijd liever voor aandacht aan leesvaardigheid. En waarom gaat havo-2 naar Parijs, terwijl vmbo-2 slechts naar Antwerpen mag? Juf, is er wel genoeg toezicht in de pauze? Mijn kind had laatst een blauwe plek. Hoezo advies vmbo? Hij gaat naar de havo, wat er ook gebeurt. Mijn kind druk? Dat komt doordat u de verkeerde werkvormen gebruikt. Mijn kind faalangst? Wat een onzin! Of precies andersom. Mijn kind slecht in wiskunde? Nee hoor, hij heeft faalangst en daar zou u maar eens beter rekening mee moeten houden. En ondeugend was Dik Trom volgens zijn vader natuurlijk niet. Steevast zei hij: ‘Het is een bijzonder kind, en dat is ie…’. 

Met de hakken in het zand
Bron: Van twaalf tot achttien | Auteur: Ivo Mijland

In september 2015 verscheen in het tijdschrift Van 12 tot 18 een artikel van Ivo Mijland over het voeren van gesprekken met pubers die de hakken in het zand zetten. Dit artikel is een korte weergave van het onlangs verschenen nieuwe boek van Ivo Mijland (Hakken in het zand) dat hij samen met Petra Nijdam schreef.

Klagende ouders zijn niet wijs?
Bron: LBBO | Auteur: Ivo Mijland

Welkom beste lezer in een avontuurlijk artikel over klagende ouders. Werd jij getriggerd door de kop? Zo ja, las je wel of niet het vraagteken op het eind? Klagende ouders zijn niet wijs, is dat iets wat je stelt of iets waar je vraagtekens bij plaatst? Ivo Mijland legt uit waarom hij er bewust een vraagteken bij geplaatst heeft.

http://www.ivomijland.nl/resources/pdf/2015.06-zomerschool.pdf
Bron: Onderwijsblad | Auteur: Ivo Mijland

Staatssecretaris Sander Dekker creëert belachelijk simplistische antwoorden op complexe vraagstukken. Zomerscholen opzetten om het zittenblijven te bestrijden is daarvan een recent voorbeeld.

Doing a Bradbury
Bron: Mensenkinderen | Auteur: Ivo Mijland

Passend Onderwijs is wat mij betreft niet dat we kinderen passend maken aan het onderwijs. Ook niet dat we ze bijslijpen, vlak schuren of aflakken. Passend Onderwijs is dat we passend samenwerken met unieke niet meetbare kinderen en ouders. Dat we kinderen het gevoel geven dat ze nodig zijn, dat ze erbij horen en dat ze ons iets te bieden hebben. Niet zoals we ze willen hebben maar zoals ze zijn. Inclusief wat bij hen hoort. Diagnoses als ADHD, PDD-NOS en ODD zijn daarin wel richtingaanwijzers. Niet om de ander te objectiveren, maar juist om de ander meer recht te kunnen doen in een werkelijke ontmoeting. Passend Onderwijs gaat niet op zoek naar gebreken, maar naar mogelijkheden. Je moet kinderen recht doen in plaats van ze recht te willen maken.

Interview met Ivo Mijland
Bron: Vakblad voor Contextuele Hulpverlening jaargang 20 nr. 3 | Auteur: Ivo Mijland

In het oktobernummer van het vakblad voor Contextueel werkers, een tijdschrift dat vier maal per jaar verschijnt, staat deze maand een interview met Ivo Mijland. Hij vertelt in de rubriek ‘Op de werkvloer’ over zijn praktijk voor contextuele hulpverlening, zijn drijfveren, zijn visie en zijn verrassende interventies. Over hoe het uitlaten van een hond kan zorgen voor een bijzondere dialoog…

Gekke kinderen in de klas?
Bron: Tijdschrift voor Orthopedagogiek | Auteur: Ivo Mijland

Binnen het onderwijs hebben we meer en meer de neiging om van ‘andere’ kinderen een object te maken. Een kind dat in coördinaten te omschrijven is. Een kind van wie een omschrijving te geven is. Daarmee doen we kinderen onbedoeld onrecht aan. Want is niet elke poging om de mens als meetbaar te beschouwen, een manier om die mens zijn eigenheid te ontnemen? In dit artikel verken ik een andere weg. Want wat gebeurt er als we de ander als een subject ontmoeten. Een niet meetbaar individu dat in het leven zoekt naar zijn eigen ik. Ik doe een oproep om in een dialoog ons weten te vervangen door ons niet weten, om zo meer te weten te komen van het onzichtbare weten van het kind zelf.

Het is een bijzonder kind, en dat is ie…
Bron: Zorgbreed | Auteur: Ivo Mijland

In het Vlaamse tijdschrift Zorgbreed (Uitgeverij Garant) verscheen deze maand het artikel ‘Het is een bijzonder kind, en dat is ie…’ In dat artikel van Ivo Mijland wordt zeer uitgebreid geschreven over ouders en school, vanuit de contextuele benadering. Hier vind je de eerste twee pagina’s van in het totaal zes. Wil je het hele artikel lezen, vraag dan een pdf op via info@orthoconsult.nl onder vermelding van ‘Zorgbreed’.

Ivo Mijland over DSM-5 en Passend Onderwijs
Bron: tijdschrift voor Remedial Teaching | Auteur: Ivo Mijland

Ivo Mijland, auteur van het onlangs verschenen boek ‘Ik ben toch té gek!’ vindt dat we ons moeten richten op wat kinderen kunnen in plaats van wat niet. En niet in disorders denken waar de DSM-5 vol mee staat. Wat de DSM-5 koppelt veel gedrag aan gekte, vindt hij. “We moeten kinderen omarmen in plaats van problematiseren. Op deze manier komen alle kinderen in Passend Onderwijs tot hun recht. Want pas als wij geloven in het kind, gaat hij of zij ook in zichzelf geloven.”

Moeilijke leerlingen in de klas. Hoe ga je ermee om?
Bron: Koers VO | Auteur: Ivo Mijland

Hoe gaan we met leerlingen om die in onze ogen afwijkend gedrag vertonen? Hoe benaderen we hen op de juiste manier in de klas? Tijdens de expertisebijeenkomst van Samenwerkingsverband passend onderwijs Koers VO werd dit uitgebreid behandeld door de sprekers. Ruim 180 zorgcoördinatoren, intern begeleiders, schoolmaatschappelijk werkers, leerlingbegeleiders, orthopedagogen en andere professionals van v(s)o-scholen uit de regio Rotterdam waren hierbij aanwezig.

Gekke kinderen in de klas?
Bron: Bij de les | Auteur: Ivo Mijland

Leerlingen een etiket opplakken komt voort uit onze drang om alles wat anders is te verklaren. Die stigma’s vergroten de problematiek in het onderwijs. Met het passend onderwijs dreigen we kinderen kwijt te raken en krijgen we problemen.

Doe ’s effe abnormaal man! De kracht van verschillen
Bron: Bij de les | Auteur: Ivo Mijland

De mens blijkt steeds weer geneigd zich te conformeren aan de groep. Daardoor ontstaan er in de klas en in school situaties waarin leerlingen (en leerkrachten) niet geheel laten zien wie ze (ook) zijn. In je klas kun je dit gedrag doorbreken.

Leerlingen op school motiveren - Iedereen gemotiveerd
Bron: JSW | Auteur: Ivo Mijland

Leerkrachten verzuchten wel eens dat leerlingen steeds minder gemotiveerd lijken. Maar wat is motivatie eigenlijk? En zijn leerlingen echt niet gemotiveerd of speelt er meer?

De groep in je greep!
Bron: Speziaal | Auteur: Ivo Mijland

In de Zweedse film As it is in Heaven van Kay Pollak volgt de bioscoopbezoeker een koor in een plattelandsdorp. Hun kersverse dirigent Daniël, wegens gezondheidsredenen gestopt als professioneel orkestleider, merkt weinig cohesie in het koor. Er is geen samenwerking, geen veiligheid en geen muzikale prestatie. De reden voor het uitblijven van deze drie basiselementen van een succesvol koor? De onderdelen van de groep kennen elkaar niet en zijn onvoldoende in staat om samen één te worden.

Zonder respect geen Passend Onderwijs
Bron: Van twaalf tot achttien | Auteur: Ivo Mijland

Passend Onderwijs vraagt van scholen om de organisatie van onderwijs en zorg opnieuw te bezien. Het doet een sterker beroep op allerlei didactische en pedagogische vaardigheden van docenten. Maar, zegt Ivo Mijland, Passend Onderwijs is pas succesvol als de relatie tussen de school en de ouders er een is van respect en vertrouwen.

Oplosmiddelvrij mentoraat: gezonder voor mentor en leerling
Bron: Bij de les | Auteur: Ivo Mijland

Er is ruzie in de klas. De moeder van een leerling is depressief. Het broertje van een leerling heeft leukemie. De ouders van een leerling zitten midden in een vechtscheiding. Een collega heeft een klacht over je klas. Zomaar een greep uit het hectische bestaan van de klassenmentor anno 2013.

De kracht van verschillen
Bron: Speziaal | Auteur: Ivo Mijland

Nog niet zo lang geleden beschouwden we hier in Nederland homoseksualiteit als gestoord en misdadig. Ook nog niet zo lang geleden dachten we dat autisme het gevolg was van ijskoude moeders die hun kind zonder liefde opvoedden. En een klasse erger: nog niet zo lang geleden dachten hele hordes mensen dat het verstandig was om als de ander Joods was, deze de dood in te jagen.

Ongemotiveerde leerlingen zijn ook gemotiveerd
Bron: Bij de les | Auteur: Ivo Mijland

Leerlingen zijn wel degelijk gemotiveerd, maar anders dan we zouden willen. Als je iets in een klas wilt veranderen, zal je eerst zelf een pro-actieve houding moeten aannemen.

Zwak, ziek en misselijk
Bron: Bij de les | Auteur: Leendert van Genderen en Marinka Brandwijk

Elke school heeft regels als het gaat om ongeoorloofd verzuim, maar hoe zit het met geoorloofd verzuim? Bij geoorloofd verzuim gaat het bijvoorbeeld over ziekteverzuim, over leerlingen die ziek gemeld worden door hun ouders. Soms gebeurt dit zo vaak dat de schoolresultaten er onder gaan lijden.

Elke klacht is een gratis advies! - Constructief omgaan met klagende ouders
Bron: Vector | Auteur: Ivo Mijland

Iedere leraar krijgt vroeg of laat, een enkele keer of vaak, te maken met een klagende ouder. Een ouder leg diens grieven op tafel tijdens een gesprek met de mentor, belt gefrustreerd naar de directeur, staat ineens op de stoep van de school of stuurt een nukkige e-mail. Waarom klagen ouders en hoe kun je contructiever omgaan met de klachten, ook als die soms onredelijk lijken?

Een leerkracht met veerkracht - Durf je jezelf en de ander écht te ontmoeten!
Bron: - | Auteur: Esther Bressers

Ons huidig onderwijs is hectisch. Leerkrachten hebben te maken met een veeleisende schoolomgeving. Leerlingen, ouders en collega's doen voortdurend een beroep op je. Ja, er wordt veel van een onderwijsprofessional gevraagd. Hoe ga je hiermee om? Kun je met volle energie en een stralende lach dagelijks genieten van je leerlingen? Laat je hen floreren in prestaties en welzijn? Of worstel je vaak met ongewenst gedrag en raak je door alle taken snel overbelast? Hoeveel veerkracht bezit jij?